Ang laban kontrakamangmangan para sa kinabukasang maliwanag ay hindi isang madaling gawain. Sa halip nito, lumalaban ang org- anisasyong KK-ALAY, o ang Kapit Kamay-Alternative Learning Avenue for the Youth para sa kanilang irrelevant, ngunit bakit?

Marami sa ating mga kababayan ay dismayado sa estado ng edukasyon sa Pilipinas. Ayon sa Philippine Business for Education (2019), higit 82.4% ng mga Pilipino ang nakakapag-tapos ng primary education, ngunit higit 30.5% lamang ang nakakapagtapos ng secondary education, Dagdag pa rito, maraming mga eskwelahan ay kulang sa pondo- na ginagamit para sa pag-ayos ng mga silid-aralan, mga school supplies, at pambayad sa suweldo ng mga guro. 

Ibinabahagi ng mga guro na minsan ay kmukuha sila sa sarili nilang bulsa para lamang mai-angat ang kalagayan ng mga silid-aralan nila.

Habang lumalaganap ang mga problemang ito, dumadagdag pa rito ang tumataas na inflation rates sa ating bansa, kung saan sumasabay rin dito ang pag-taas ng mga bayarin sa pagpapa-aral ng mga pamilya para sa kanilang anak.

Sa isang field group discussion, nakipag-usap kami sa mga officers ng KK-ALAY, at ipinahayag nila ang kanilang paniniwala na hindi naman mangangailangan, o dumipende ang ating bansa sa volunteer teaching programs kung maayos ang mga pundasyon ng ating sektor ng edukasyon. Nananawagan sila na sana mabigyan ng sapat na pangangailangan at pondo ang mga iba’t ibang paaralan, mga malayong komunidad, mga estudyante, at ang mga guro na pumupursigido kahit na mababa ang sahod, kulang kulang ang mga resources, at nagtuturo sa minsang hindi akma na kapaligiran.